LET OP: Voordat je deze review leest, moet je wel weten dat er dingen in gemeld worden die als spoiler betiteld zouden kunnen worden.
Sinds het begin van de reeks is Kratos al uit op wraak. Wraak op de goden voor het verlies van zijn vrouw en kind. In dit gloednieuwe epische verhaal gaat Kratos wederom de goden te lijf en hoe!!! Deze trilogie sluit af met een debuut op de PlayStation 3, het kan dus niet anders dan dat deze titel groter, mooier, spectaculairder en bloederiger dan ooit wordt. Laat dat ‘wordt’ maar weg, God of War 3 IS groter, mooier, spectaculairder en bloederiger dan ooit!!!
De epische strijd is uiteraard al in de voorgaande delen losgebarsten en wij vinden Kratos dan ook midden in de strijd, achterop de rug van de titaan Gaia, de steile wanden van berg Olympus trotserend, om vervolgens de goden eens een goed pak slaag te geven. Als je eenmaal je tong weer in je hoofd hebt gedrukt, welke door het aangapen van de grafische pracht van deze begin cinematics uit je mond bungelt, zul je aan de gang kunnen met Kratos. Na het nodige kanonnenvoer (simpele soldaten) te hebben verschalkt gaat de god Poseidon zich er mee bemoeien. Je krijgt te maken met een spinachtig monster met een paardenhoofd, bestaande uit rots en water. Na dat je deze enkele malen hebt verslagen kom je oog in oog te staan met Poseidon zelf.
Na dat Poseidon het onderspit gedolven heeft komt Kratos boven aan de berg en spreekt een hartig woordje met zijn vader, Zeus. Kratos houd de goden verantwoordelijk voor het verlies van zijn vrouw en kind en wil niets liever dan wraak nemen op alle goden, maar Zeus in het bijzonder. Vanzelfsprekend is Zeus een andere mening toebedeeld en trapt Kratos van de berg Olympus af en deze komt terecht in de rivier Styx. De rivier ontneemt hem al zijn krachten en dit is het punt waar het spel pas echt begint.
Zoals bij alle voorgaande delen zul je jezelf weer naar boven moeten opboksen. Gaandeweg zul je weer de nodige rode orbs moeten verzamelen om zo vervolgens je wapens te upgraden. Met deze upgrades verdien je nieuwe moves, maar je doet ook meer damage, om zo het wisselende scala aan vijanden te lijf te gaan. Gaandeweg zul je dezelfde vijanden tegen komen, maar ook een heel stel nieuwe, welke soms weer een andere tactiek behoeven dan simpel er op in te hakken.
Even een stapje terug naar de wapens, want dat zijn er meer dan in voorgaande delen. Kratos hoofdwapens zijn de ‘Blades of Exile’, je weet wel, die messen aan kettingen. Wat dat betreft heeft Santa Monica Studio goed gekeken naar waar gamers nou het liefst mee knokken. Want zeg nou zelf, jij vecht toch ook liever met die supersnelle vette rondvliegende messen aan touwtjes? Maar goed, Kratos krijgt de mogelijkheid om met nog 2 varianten op de ‘Blades of Exile’ te knokken. De ‘Claws of Hades’, welke Kratos krijgt als hij Hades heeft verslagen, bieden de mogelijkheid om als extra ‘magic’ een ziel op te roepen die voor een korte periode met je mee vecht. Dan hebben wij nog de ‘Nemesis Whip’. Een zweepachtig ding, geladen met elektriciteit. Als laatste dan het buitenbeentje van de wapens, de ‘Nemean Cestus’. Twee grote logge handschoenen die je van Hercules afhandig maakt, maar vlak dit wapen niet uit. Hij deelt rake klappen uit en hiermee kun je delen van het spel bereiken die eerst niet mogelijk waren.
Dit zijn niet de enige wapens van Kratos. Je zou ze kunnen betitelen als subwapens. Ook deze verdien je na het slachten van goden of enkele belangrijke figuren uit de Griekse mythologie. Zo krijg je de ‘Bow of Apollo’, wat niets meer is dan een pijl en boog. De ‘Head of Helios’. Dit is dus het hoofd van Helios, welke je als zaklamp kunt gebruiken en om je vijanden mee te verblinden, aangezien er vel licht uit de mond en ogen komt. Als laatste hebben wij nog ‘Hermes’ Boots’. Deze geven de kracht om op je vijanden in te lopen en om bepaalde muren op te rennen. Als je zo kijkt naar het aantal wapens, dan zul je eigenlijk een toetsenbord verwachten om hier tussen te switchen, maar dit is allemaal zo goed uitgedacht, dat je met een simpele druk op (hooguit) twee knoppen van je controller al de wapens kunt gebruiken en er heel snel tussen kan schakelen, wat af en toe hoog nodig is tijdens de snelle actie van de game.
Deze game staat overigens bol van de nieuwe gameplay elementen. Uiteraard zijn er weer de nodige Quick Time Events (QTE) en de wel bekende vliegensvlugge actie die wij uit de voorgaande delen kennen. Tijdens het vechten tegen bijvoorbeeld een cycloop, zul je de mogelijkheid krijgen om deze te berijden. De ‘Blades of Exile’ in zn nek en de kettingen als teugels, manoeuvreer je het monster en sla je het kanonnenvoer aan de kant. Verder kun je zweven met de vleugels van Icarus, welke je in God of War 2 hebt verkregen. Dat zweven zul je soms nodig hebben om hoger gelegen delen te bereiken door over een soort van luchtrooster of vuur heen te vliegen, welke jou dan omhoog blazen. Daarnaast is er een hele scène dat je door een gat omhoog vliegt en vallende rotsblokken en constructies moet ontwijken. Op een gegeven moment zou je zelf kunnen denken dat men geïnspireerd is door Guitar Hero, want je zult in een bepaalde scène de theme song van God of War moeten spelen, door de juiste knoppen sequentie in te drukken. Dit alles afgewisseld met de mega vette actie en de nodige kleine puzzels maakt van God of War 3 zeker niet een basic hack and slash game, al is dat het natuurlijk eigenlijk stilletjes een beetje wel.
Aangezien deze reeks nu over gestapt is naar de PlayStation 3 is alles grafisch om bij te kwijlen. Helemaal de scènes die een grote weide wereld tonen, zoals in het eerste deel van deze titel. Gaandeweg komen dit soort scènes nog wel voor, maar zijn zij erg schaars. Blijkbaar is er voor gekozen om de spelwereld wat kleiner te houden en zul je door het verkrijgen van nieuwe krachten weer nieuwe delen van de reeds doorgelopen stukken kunnen benaderen. De game is nog steeds vrij lineair en je zult niet al te veel hoeven backtracken, maar sommige stukken kunnen hierdoor wat saai aanvoelen. Dit is echt een klein fruitvliegje in de mega grote heerlijke pan met God of War soep. Even slikken en die vlieg is ook weer weg, want je raakt overdonderd door alles wat je ziet en hoort.
Het geluid hebben wij nog niet aangestipt, maar deze behoeft zeker wel de aandacht die het verdient. Het epische orkest geschal en de bekende theme song zijn uiteraard weer aanwezig en het geheel klinkt geweldig. De muziek draagt enorm bij in de beleving van het spel en deze is totaal niet opdringerig aanwezig. De effecten van de zwiepende zwaarden en eigenlijk alles is erg goed uitgedacht, getimed en natuurlijk realistisch.
Dat het spel grafisch er erg op vooruit gegaan is, dat is nu wel bekend, maar dat de game nog bruter, bloederiger en gewelddadiger is, daar zijn wij nog niet erg op in gegaan. Het brute manifesteert zich vooral in de bossfights. Meestal worden de goden op zo’n brute manier afgeslacht dat menig kerel op de bank aan het giechelen is en menig vrouw doet wegkijken met een kreet van afschuw. Ik denk dat iedereen inmiddels wel de scène kent waarbij het hoofd van Helios word afgerukt… Zonder al te veel te verklappen, dit is maar het puntje van een grote bloederige ijsberg. Dus laat je fantasie maar de vrije loop, totdat je het spel speelt.
God of War 3 behoeft eigenlijk niet eens een conclusie. De actie is zoals wij gewend zijn super snel, afgewisseld door leuke en uitdagende gameplay elementen. Ondanks dat het een vrij lineaire game is, zit er genoeg afwisseling in en zijn de toegevoegde elementen genoeg om weer op nieuw te kunnen genieten van een game uit deze reeks. Grafisch heeft de game menig ander overtroffen en het geluid is weer heerlijk episch en onheilspellend. Na het spelen van God of War 3 wil je alleen maar meer, dat is het enige minpunt.