Bij de naam van deze titel alleen al gaan de meeste gamers-haren recht overeind staan. We hebben het hier namelijk over de zogenaamde opvolger van de tergend moeilijke game, Demon Souls. Een game waarbij je niet argeloos kon rondhuppelen of in het wilde weg kon meppen om te winnen, maar een game die elke fout ongenadig afstraft met een gewisse dood. In Dark Souls is dat niet veel anders, misschien alleen dat het nog vele malen moeilijker is dan zijn voorganger.
Het verhaal is simpel, een zogenaamde onderwereld vol met ondode willen de wereld overnemen en jij als held bent daar één van. Echter, voel jij je te goed en hebt de wil om te leven, je ziel terug te winnen en al het kwaad uit te roeien.
Om vorm te geven aan de term ‘customization’, welke dé term lijkt te worden dit jaar, kun je aan het begin van de game jouw eigen personage helemaal vorm geven. Je kent het wel, dik, dun, haarstijl, haarkleur, noem het maar op. Daarnaast kun je kiezen uit enkele standaard classes, Warrior, Knight, Wanderer, Thief, Bandit, Hunter, Sorcerer, Pyromancer, Cleric, Deprived, elk uiteraard met hun eigen skills.
De standaard classes bepalen welke wapens, kleding, voorwerpen en spreuken de speler mee begint. Dit maakt de spelervaring in het begin uniek, maar de speler zal gedurende de game de mogelijkheid krijgen om alles aan te passen, waardoor de begin class van ondergeschikt belang wordt.
Afgezien van de intro krijg je niet veel meer te weten en zal het verhaal zich verder moeten ontvouwen. Je ligt vooralsnog in een hoekje weg te kwijnen in een cel, maar wordt vervolgens voorzien van een sleutel om hier uit te komen. De scènes die dan volgen vormen een tutorial waarbij er, door middel van teksten op de grond, tips worden gegeven over het rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan (zouden ze een liedje over moeten maken), maar ook het wapen gebruik.
Die teksten op de grond zul je later in de game ook nog terugvinden, maar hoeven niet per se vanuit de game zelf daar geplaatst te zijn. Andere spelers kunnen deze ook neergezet hebben, bij wijze van tip of soms zelfs als leugen. Tevens kunnen andere spelers jou assisteren, maar kijk wel uit wie je uitnodigt in je spel, want die gene kan jou ook vermoorden en al je zuurverdiende spulletjes mee gappen.
De moeilijkheid van het spel zit hem niet alleen in de diversiteit aan vijanden, maar ook zeker in het landschap. Een grote open spelwereld waar jij je als speler een weg moet banen door donkere bossen, oude ruines en koude natte kerkers, dit alles zonder een kaart tot jou beschikking, maakt het dat er menig wat uurtjes rondgedoold zal worden. Tevens zijn er meerdere wegen die naar de doelen leiden, de één nog moeilijker en uitdagender dan de ander.
Deze spelwereld moet natuurlijk tot in de puntjes verzorgt zijn. Het moet er goed uit zien, maar tegelijkertijd moet deze groot en open zijn. Een combinatie die niet altijd goed samen gaat. Doordat de wereld zo groot is gemaakt, moest ook bij Dark Souls de graphics op detail niveau wat indammen, maar een kniesoor die daarop let, wanneer je bovenaan die grote berg staat en in de verte koekeloert naar alles waar je ook werkelijk kan gaan en staan. De grapics zijn over het algemeen dus ook zeker niet slecht, sterker nog, sinds Demon Souls heeft From Software een mega stap vooruit gezet. Een klein minpuntje zijn de animaties. Ze zijn soms wat stoterig en zien er lomp uit, maar los van dat speelt de game erg soepel.
Een goede soundtrack schittert door afwezigheid. Over het algemeen is de game namelijk vrij stil, maar zodra het geweld los moet barsten, wordt de muziek in volle glorie door je speakers geknald en zit je helemaal in het gevecht. In de momenten van stilte hoor je alles, vogeltjes fluiten, takjes die knappen, ritsel in de bosjes. Dit komt de sfeer helemaal ten goede en schuifel je bijna twijfelend voorbij elke boom of struik.
Dark Souls is geen game die je in een weekendje uitspeelt en door de hoge moeilijkheidsgraat misschien zelfs wel aan de kant legt, maar kun je toch die motivatie vinden om door te spelen, dan heb je echt een dijk van een game te pakken. Je kunt je gemakkelijk honderd uur zoet houden, mede dankzij de grote spelwereld en verschillende character classes en zullen je ogen gestreeld worden door de grafische pracht en grote open spelwereld.
Pingback:Dark Souls: Remastered – GameFart